“Jammer genoeg moeten wij u melden dat Il Fondamento ophoudt te bestaan aangezien ze tijdens de recente erkenningsronde in het kader van het kunstendecreet géén verder erkenning kregen met de daaraan gekoppelde structurele betoelaging tot en met 2021. De vzw Il Fondamento besloot daarom vrijwillig in vereffening te gaan en de vereffenaar heeft beslist alle verder concertactiviteiten te stoppen. Wij kunnen hiervan alléén nota nemen en u melden dat het concert van 28 oktober 2016 dan ook geannuleerd wordt. Na 27 jaar en tal van mooie concerten in Sint-Truiden in de Begijnhofkerk en in de Academiezaal valt het doek. We kunnen alléén nog de mooie herinneringen koesteren.”

Niet Venetië, Parijs of Londen, maar Amsterdam was het muzikale epicentrum van de laatbarok! Van 1696 tot 1743 publiceerden de uitgeweken Hugenoten Estienne Roger en opvolger Michel-Charles Le Cène er enkele van de belangrijkste partituuruitgaven van hun tijd. Quasi alle topwerken van Corelli, Albinoni en Vivaldi rolden van hun persen.

Il Fondamento’s veelgeprezen strijkers brengen een ode aan deze barokmuziek voor en door de Lage Landen.

Giuseppe Sammartini’s herontdekte ouverture tot Lucio Papirio opent het festijn met een clash tussen de Franse en Italiaanse stijl. Evaristo Felice Dall’Abaco’s Concerto a quattro in re klein zet de toon verder. Het Concerto armonico in sol groot van de Haagse graaf Unico Wilhelm van Wassenaer laat dan weer de darmsnaren resoneren in een textuur van vier afzonderlijke vioolstemmen, altviool, cello én basso continuo. Dat dit werk decennialang aan Pergolesi werd toegeschreven, zegt veel over zijn kwaliteit.

Il Fondamento brengt dan een Concerto a quattro (eigenlijk concerto grosso) van Pietro Antonio Locatelli. Met zijn vier vinnige bewegingen verrast Locatelli’s concerto van de eerste tot de laatste minuut.

Voor het tweede deel verplaatsen we ons naar ontembare oorden. In Wassenaers Concerto armonico in f weerklinkt een perpetuum mobile van treurnis. Het Grand concerto van Pieter Hellendaal leidt de luisteraar van een zonsopgang naar een vrolijke pastorale. Vivaldi’s L’estate (De zomer), ten slotte, bevolkt de Canaletto blauwe hemel met een koekoek, duif en distelvink, alvorens een licht briesje te doen evolueren naar een furieuze storm, inclusief donder en bliksem.

Programma
Giuseppe Sammartini: Ouverture in A tot Lucio Papirio
Evaristo Felice Dall’Abaco: Concerto a quattro da chiesa in d, op. 2 nr 1
Unico W. van Wassenaer: Concerto in G, uit Concerti armonici nr. 1
Pietro Antonio Locatelli: Concerto a quattro in c, uit XII concerti grossi a 4 e a 5, op. 1 nr .11
Unico W. van Wassenaer: Concerto in f, uit Concerti armonici nr. 5
Pieter Hellendaal: Concerto in Es, uit Six grand concertos op. 3 nr. 4
Antonio Vivaldi: Concerto in g, L’estate uit Le quattro stagioni: op. 8 nr. 2

Il Fondamento

By Axel De Schrijver

Related posts

Il Fondamento and Roel Dieltiens : heartstrings stirred (not shaken)

Rejuvenation in early music