De gregoriaanse groep Psallentes (‘de zingenden’) werd in 2000 opgericht door Hendrik Vanden Abeele. Het ensemble gaat met professionele stemmen op zoek naar het wezen van het gregoriaans in verschillende historische stadia. Bijzondere aandacht gaat uit naar het gregoriaans van de late middeleeuwen en de Renaissance. Inzichten hierover worden gevoed door praktijk-gebaseerd onderzoek, zoals Hendrik dat voerde in het kader van zijn doctoraat rond uitvoeringspraktijk van laat-middeleeuws gregoriaans aan de Universiteit Leiden.
Allerlei concerten en cd’s werden gerealiseerd, vaak in samenwerking met gerenommeerde ensembles als Capilla Flamenca en Millenarium, of organisten als Arnaud Vande Cauter en Joris Verdin. In deze projecten staat vaak het alternatim-gregoriaans centraal, een uitvoeringspraktijk die het belang van een gregoriaanse context voor de uitvoering van laat-middeleeuwse en renaissance muziek onderstreept. Daarnaast heeft Psallentes ook vele ‘solo’-projecten, waaronder het fel gesmaakte Memorabilia, een evocatie van het laatmiddeleeuwse officie voor het feest van de Heilige Drievuldigheid, en het vervolg hierop, het indringende Gesta Sancti Lamberti. Inmiddels neemt ook polyfonie een grotere plaats in binnen de werkzaamheden van Psallentes. In augustus 2015 verschijnt bij Musique en Wallonie een nieuwe cd met muziek van ondermeer Antoine de Févin.
Psallentes concerteerde op vele grote en kleine podia doorheen Europa – van het kleinschalige Musica Sacra-festival te Bever over Laus Polyphoniae Antwerpen, Oude Muziek Utrecht en de REMA-showcase te Valencia tot in het Konzerthaus te Wenen toe.
Waar Psallentes oorspronkelijk alleen in mannengedaante verscheen, is sinds 2007 ook een vrouwenversie van Psallentes actief. Het is frappant te merken hoe de initieel gelijkaardige intenties inzake uitvoering van laatmiddeleeuws gregoriaans in de twee gedaantes van het ensemble toch in een totaal verschillende (doch compatibele) esthetiek resulteren. Zo dragen beide ensembles op hun manier bij aan het uitdiepen van onze omgang met gregoriaans en aanverwante polyfonie.
[FR]
PSALLENTES (CEUX QUI CHANTENT)
Ensemble grégorien fondé en 2000 par Hendrik Vanden Abeele, Psallentes et ses chanteurs professionnels explorent l’essence du chant grégorien à travers les différentes époques de l’histoire. Une attention particulière est accordée au chant grégorien du bas Moyen Âge et de la Renaissance. La compréhension en est alimentée par une étude basée sur la pratique, telle qu’elle est menée par Hendrik dans le cadre de son projet de doctorat sur la pratique de l’exécution du chant grégorien du bas Moyen Âge à l’Université de Leiden.
Toutes sortes de concerts ont été donnés, de nombreux CD ont été enregistrés, souvent en collaboration avec des ensembles renommés comme Capilla Flamenca et Millenarium, ou avec des organistes tels que Arnaud Vande Cauter et Joris Verdin. Au cœur de ces projets, on retrouve fréquemment l’alternatim grégorien, une pratique de l’exécution qui souligne l’importance d’un contexte grégorien lors de l’exécution de musique datant du bas Moyen Âge et de la Renaissance. En outre, Psallentes réalise également de nombreux projets ‘solo’, parmi lesquels le très apprécié Memorabilia, une évocation de l’office du bas Moyen Âge pour la fête de la Sainte Trinité, et sa suite, le pénétrant Gesta Sancti Lamberti.
Psallentes s’est produit sur de nombreuses scènes, petites ou grandes, à travers l’Europe, du modeste festival Musica Sacra à Bever à la Konzerthaus de Vienne, en passant par les festivals Laus Polyphoniae à Anvers et Oude Muziek Utrecht, ou encore par le spectacle promotionnel REMA à Valence.
Alors que Psallentes n’existait à l’origine que dans une version masculine, son pendant féminin a vu le jour en 2007. Il est frappant de constater à quel point des intentions initialement similaires en matière d’exécution de chants grégoriens du bas Moyen Âge résultent toutefois, dans les deux versions de l’ensemble, en une esthétique totalement différente (mais néanmoins compatible). Les deux ensembles contribuent ainsi, chacun à leur façon, à l’approfondissement de notre expérience du chant grégorien et de la polyphonie apparentée.